Bij het vullen van de tijd tekent Gin graag op servetten. Muzen en roddels fungeren als haar 'denkbeeldige vrienden'. Ze vertelt verhalen door middel van kunstwerken, vaak over de muzen, en vergelijkt ze met talismannen of tarotkaarten. Beladen met betekenis en intentie. Ze noemt zichzelf een seculiere mysticus.

Gin is een artiest. Ze deelt haar achternaam met een andere artiest, een zeer bekende, en er wordt vaak gevraagd of ze verwant zijn.

"Nee", zegt ze. "Maar we zijn allebei een beetje boos."

Hij leek op haar oom.

"Als hij heel kleine handen had", zegt ze, "dan wel."

Gin's kunstwerken werden 15 jaar lang tentoongesteld in een kunstgalerie in Santa Fe, en elk jaar fietste ze door bipolaire symptomen, vaak rond de seizoenen. Winter kwam haar donker en stil tegemoet en sloot zichzelf op. In het voorjaar ontdooide ze, en Gin creëerde verwoed meer kunst en socialiseerde voordat de bittere winter opnieuw neerstortte. De helft van haar leven bracht ze geïsoleerd door en wachtte tot de tijd voorbij was.

"Het was een helse manier van leven", zegt Gin.

Gin had een verzekering, maar de traditionele zorg die het dekte omvatte niet wat ze nodig had, namelijk een focus op herstel, en ze had meer hulp nodig dan alleen therapiesessies van één keer per maand. Ze moest cruciale levensvaardigheden aanleren die tijdens haar depressie verloren waren gegaan, zoals organiseren, goed eten, omgaan met stress, beter slapen, voor zichzelf koken, doelen stellen, fysiek actief zijn en een dagelijkse structuur creëren.

Wat voor Gin constant bleef, was haar passie voor kunst en haar verlangen om anderen te helpen. Ze raakte geïnteresseerd in de diensten van Jefferson Center, waaronder destijds een kunstcoöperatie. Ze geloofde dat dit de perfecte plek was voor hulp, en hoewel de coöperatie geen stand hield, verwees haar instructeur haar naar de wellnesslessen van het centrum. Hierdoor begon ze de inzet van Jefferson Center voor herstel volledig te waarderen en zich aan te sluiten bij Jefferson Center. De wellnessgemeenschap in Jefferson Center hielp Gin de controle over haar leven terug te krijgen.

"Zij (Jefferson Center) erkenden dat het tijd kost, dat er een gemeenschap voor nodig is en dat ze voldoen aan de behoeften van het individu."

– Gin, voormalig klant

Voordat ze met Jefferson Center in zee ging, beschouwde Gin hypomanie als haar verpleegster. Nu heeft ze zelfbewustzijn geleerd en heeft ze de vaardigheden om veel aspecten van haar bipolaire symptomen te beheersen. Ze werkt momenteel aan twee kunstseries, waarvan ze er één 'pocket art' noemt. Kunst is klein genoeg om bij je te dragen, dus je kunt je dag pauzeren, uit je zak halen en onthouden waar je blij van wordt. Vaak bevat haar kunst games om met de kijker te spelen. Ze krijgen één spel in het onderste kwart van haar schilderij en ze vraagt ​​​​hen om het af te maken. Ze gebruikt de "gulden snede" om uit te leggen hoe alle groeiende dingen proporties delen.

Gin zet nog steeds veel stappen om haar geestelijke gezondheid te verbeteren. Een van de meest effectieve methoden, heeft ze ontdekt, is door te gaan wandelen met iemand die nog "ongebruikelijker" is dan zijzelf.

"Het is een win-winsituatie", zegt Gin. “Simpel vrijwilligerswerk. Goed voor jouw ziel en die van hen.”