Hayley begon op jonge leeftijd met therapie toen ze ongeveer zeven jaar oud was. Rond de leeftijd van 13 jaar werd bij haar een bipolaire stoornis vastgesteld, hoewel haar therapiebezoeken jarenlang inconsistent bleven. Als kind kreeg ze te horen dat ze 'de volwassenen moest vertrouwen', omdat ze zouden moeten weten wat het beste is. Er was veel vallen en opstaan ​​in haar ervaring in de geestelijke gezondheidszorg. Naarmate ze ouder en zelfverzekerder werd, kreeg Hayley een beter idee van welke eigenschappen, doelen en relaties ze zocht in haar therapeut. Toen, op 29-jarige leeftijd, meer dan 15 jaar na haar oorspronkelijke diagnose, werd Hayley doorverwezen naar een andere psycholoog, die haar bipolaire diagnose redigeerde en in plaats daarvan de diagnose borderline-persoonlijkheidsstoornis stelde.

Het is niet ongebruikelijk dat diagnoses en informatie over bepaalde psychische stoornissen in de loop van de tijd veranderen, maar het kan natuurlijk een frustrerende ervaring zijn voor een patiënt om voor een geheel nieuwe reeks uitdagingen te staan. Dit is hoe Hayley zich voelde.

Na veel therapeuten te hebben gezien via particuliere praktijkorganisaties, zat Hayley in een gedeeltelijk ziekenhuisopnameprogramma toen een medepatiënt haar doorverwees naar een therapeut in het Jefferson Center. Op dat moment had ze wat ruige turbulentie met haar toenmalige echtgenoot, wat resulteerde in een moeilijke juridische situatie. Hayley verkeerde in een crisis, viel af, was ondervoed en voelde zich mentaal uitgeput. Ze gebruikte zes verschillende medicijnen, niet helemaal zeker wat haar geestelijke gezondheid hielp of belemmerde, en haar therapeut van tien jaar liet haar vallen als cliënt. Ze moest ergens anders hulp zoeken. Een frisse start met een nieuwe therapeut in het Jefferson Center zou de nieuwe start zijn die Hayley nodig had, had ze gehoopt. En ze had gelijk.

"Jefferson Center is tot nu toe mijn beste ervaring in de geestelijke gezondheidszorg geweest, met de meest behulpzame middelen."

– Hayley

Toen ze een nieuwe therapeut begon te zien, merkte Hayley op dat het proces veel op een interview leek.

'Maar je ondervraagt ​​de therapeut,' zegt Hayley. Ze schetste haar geschiedenis en de belangrijkste feiten en ervaringen waarvan haar therapeut op de hoogte moet zijn. "Als je niet het gevoel hebt dat je jezelf kunt zijn als je je beoordeeld voelt, dan past die therapeut niet goed." Het gaat om volledig comfort en vertrouwen. Als je je niet veilig voelt om je open te stellen voor die therapeut, zullen ze je niet de hulp kunnen geven die je nodig hebt.

Na het begin van de therapie in het Jefferson Center, maakte Hayley kennis met een programma voor dialectische gedragstherapie (DBT), een soort cognitieve gedragstherapie die probeert negatieve denkpatronen te identificeren en meer positieve gedragsveranderingen te stimuleren. Hayley's nieuwe leverancier stroomlijnde haar medicatievoorschriften en ze kreeg hulp via groepsinstellingen waar ze kon communiceren met en luisteren naar de verhalen van anderen die soortgelijke situaties doormaakten. Als iemand die niet veel socialiseerde, resoneerde dit soort steun echt met Hayley. Ze kreeg 'huiswerk'-opdrachten van haar therapeut om haar productief te houden, waardoor ze het gevoel kreeg dat ze echt toegewijd was om zichzelf te verbeteren. Deze opdrachten gaven haar een soort zelfgenoegzaamheid om specifieke doelen te bereiken.

Hayley begrijpt dat ze niet perfect is, en ze heeft af en toe nog steeds problemen met haar behandeling voor geestelijke gezondheidszorg. Het belangrijkste is echter dat ze zich nu meer bewust is van deze fouten en zich bewust is van het oplossen ervan. Hayley doet haar best om toe te passen wat ze heeft geleerd in therapie- en wellnesslessen om haar leven te helpen verbeteren. Ze is stabieler in de zin dat haar reactiviteit mild en beheersbaar is, waarbij ze zich concentreert op ademhalen tijdens momenten van stress en woede.

“Veel mensen denken dat het zoeken naar een behandeling voor geestelijke gezondheid een vorm van zwakte is, en dat is het niet. Het is een van de meest moedige dingen die je kunt doen.”

– Hayley

Zelfs als je niet zeker weet hoe of waarom je je niet goed voelt, kan praten met een derde partij zonder oordeel zo louterend aanvoelen. Hayley gelooft dat als je voorbij die angst komt, je weet dat je niets te verliezen hebt. Therapie kan deuren openen naar zoveel positieve wegen. Haar reis is niet gemakkelijk geweest en ze heeft zelf aan het systeem getwijfeld. Ze is misschien wel eens met de therapie gestopt, maar Hayley gaf zichzelf nooit op, omdat ze altijd terugkwam. Leren om je geestelijke gezondheid op de eerste plaats te zetten en bereid zijn om hard te werken, kunnen ruwe aanpassingen zijn, maar als je ze kunt volhouden, worden de problemen van het leven zoveel gemakkelijker te beheren.

Hayley is zo gegroeid dat ze zich niet langer schaamt om toe te geven dat ze behandeling zoekt voor haar geestelijke gezondheid. Er zijn veel anderen die soortgelijke hulp zoeken, maar ervoor kiezen er niet over te praten. Je bent niet alleen.